Θεραπείες Υπογονιμότητας

Υπογονιμότητα είναι η αδυναμία ενός ζευγαριού να πετύχει εγκυμοσύνη μετά από ένα έτος συνεχούς προσπάθειας ( ελεύθερες και τακτικές επαφές ). Υπάρχουν πολλά αίτια – βιολογικά και μη – που προκαλούν υπογονιμότητα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) ορίζει την υπογονιμότητα ως εξής:

Υπογονιμότητα είναι «η νόσος του αναπαραγωγικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από την ανικανότητα σύλληψης και επιτυχούς κλινικής εγκυμοσύνης μετά από την πάροδο δωδεκάμηνης ελεύθερης σεξουαλικής δραστηριότητας και χωρίς να υπάρχει άλλη προφανής αιτία για αυτό, όπως θηλασμός, λοχεία, αμηνόρροια – απώλεια περιόδων)

Η υπογονιμότητα διακρίνεται σε πρωτοπαθή υπογονιμότητα και δευτεροπαθή υπογονιμότητα:

Πρωτοπαθής υπογονιμότητα είναι αυτή που αναφέρεται στο ζευγάρι που δεν έχει πετύχει εγκυμοσύνη ποτέ πριν.

Δευτεροπαθής υπογονιμότητα είναι η δυσκολία στην επίτευξη εγκυμοσύνης για ένα ζευγάρι που έχει πετύχει εγκυμοσύνη στο παρελθόν, ασχέτως αν έχει παιδιά ή όχι, με τους νυν ή άλλους συντρόφους.

Από τα ζευγάρια που προσπαθούν για εγκυμοσύνη, ένα στα επτά μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολίες στο να αποκτήσει παιδί. Τα ποσοστά υπογονιμότητας έχουν αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες . Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στην αύξηση του μέσου όρου της ηλικίας των γυναικών – και δευτερευόντως των ανδρών -που προσπαθούν. Περίπου το 40% των προβλημάτων σχετίζονται με προβλήματα που αφορούν τον αντρικό παράγοντα, 40% αφορούν γυναικείους παράγοντες και ένα 20% οφείλεται σε προβλήματα που αφορούν και τους δύο συντρόφους .